حجت الاسلام قرائتی: نشانه ی مؤمن این است که روز چهلم شهادت امام حسین، خودش را به کربلا برساند.
دانلود فایل ویدئویی حجم : 14.7 مگابایت
نسخه متنی :
یک مسئله ای در اربعین هست. به چه دلیل؟ مثلاً داریم: حضرت علی می فرماید اگر چهل یاور داشتم، حقم را می گرفتم.
امام زمان می گویند: وقتی ظهور میکند، در هیبت یک مرد چهل ساله است.
کسی که آب جو و مشروبات الکلی بخورد، خدا چهل روز نمازش را قبول نمی کند.
می گویند در نماز شبت چهل مؤمن را دعا کن.
«مَنْ قَدَّمَ أَرْبَعِینَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ثُمَّ دَعَا اسْتُجِیبَ لَهُ» (کافى/ ج2/ ص509) اگر کسی می خواهد دعا کند اول به چهل مؤمن دعا کند. خداوند چون این خصلت را از او می بیند که این سوز دارد، می گوید: ملائکه این که دلش می سوزد و به چهل مؤمن دعا می کند، دعای خودش هم مستجاب شود.
انبیاء ما اکثراً در سن چهل سالگی به مقام نبوت رسیدند.
همسایه، از هر طرف تا چهل خانه همسایه ات هستند.
«اذا مات المؤمن فحضر جنازته اربعون رجلا من المؤمنین و قالوا: اللهم انا لانعلم منه الا خیرا و انت اعلم به منا، قال الله تبارک وتعالى: قد اجزت شهاداتکم وغفرت له ما علمت مما لا تعلمون» (مستدرک سفینة البحار، ج?، ص??)
اگر یک مؤمنی از دنیا رفت و چهل نفر گفتند: خدایا ما بدی از او ندیدیم، خدا می گوید: من که می دانم این چه کاره بود که مرد، اما حالا که شما چهل مسلمان می گویید: ایشان آدم خوبی است، من به احترام گواهی شما از آنچه میدانم می گذرم.
اربعین ها در انقلاب خودمان وجود داشتند. اربعین شهدای قم بود که تبریز منفجر شد، اربعین تبریز بود که یزد منفجر شد. همینطور یادتان هست که از اربعین تا اربعین بود که شاه سقوط کرد.
«مَنْ أَخْلَصَ لِلَّهِ أَرْبَعِینَ یَوْماً فَجَّرَ اللَّهُ یَنَابِیعَ الْحِکْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ» (عدةالداعی/ص232) کسی که خودش را برای خدا خالص کند، همه کارهایش برای خدا باشد، کسی که چهل روز بتواند از هوا و هوس، از طوفان غرائز، از حب و بغض و جوها، خودش را بیرون بکشد، فقط دربست برای خدا باشد، جریان میاندازد، خدا حکمت را از قلبش به زبانش یعنی حکیم می شود.
معنای چهل روز هم این نیست که آدم چهل روز در خانهاش بماند و در را ببندد. در میان مردم باشید اما جذب هیچ چیز جز خدا نشوید.
«مَنْ حَفِظَ مِنْ شیعتنا أَرْبَعِینَ حَدِیثاً بَعَثَهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَقِیهاً» او با فقها محشور میشود. کسی که از شیعیان ما چهل حدیث را حفظ کند و بلد باشد، حالا چهل حدیث، چه باشند؟
در روایات مختلف است. بعضی روایات میگویند: چهل حدیث که «یُرِیدُ بِهِ وَجْهَ اللَّهِ» هدفی جز خدا نداشته باشد. یا «مِمَّا یَحْتَاجُونَ إِلَیْهِ» احادیثی باشد که به درد زندگیش بخورد.
اما اربعین امام حسین(ع)؛ نشانه ی مؤمن این است که روز چهلم شهادت امام حسین، خودش را به کربلا برساند. جابر مردی بود از اصحاب رسول الله(ص) آدم خوبی بود. و پیغمبر هم به او گفته بود که تو سنت زیاد خواهد شد.
وقتی خبر شهادت را در مدینه میشنود، غلامی دارد، با او از مدینه تا کوفه می آید و به سراغ یک نفر به نام عطیه می رود. عطیه یک مرد دانشمند است. اولین کسی که تفسیر نوشته است، جناب عطیه است. به همراه عطیه به کربلا و قبر امام حسین می آیند. عطیه می گفت: وارد شریعه فرات شد، در شط غسل کرد، بعد به قبر امام حسین(ع) رسید. گفت: دست مرا روی قبر بگذارید. سه مرتبه گفت: یا حسین، بعد سلام کرد. بعد گفت: چرا جواب مرا نمیدهی؟ نباید جواب بدهی. نباید جواب بدهی چون سر در بدن نداری.
جابر به امام حسین سلام کرد و بعد به اصحاب امام حسین سلام کرد و بعد گفت: ای اصحاب امام حسین درست است، من پیرمرد نابیناهستم، در کربلا نبودم، اما من هم مثل شما در ثواب شریک هستم. عطیه گفت: کجا شریک هستی؟ اینها در خون خود غلطیدند...
جابر گفت: هر کس هم فکر کسی باشد او هم در اجر شریک است. و این یک اصل است. پیوند مکتبی. یعنی جسمم با تو نیست، اما مکتب و فکرم با تو است. به همین دلیل حدیث داریم کسانی که در جوانی نماز شب بخوانند، وقتی در پیری دیگر توانش را ندارد، گرچه بخوابند، ولی خدا اجر نماز شب را به ایشان میدهد...